Sıcak yaz gecelerinde evin doğu kısmındaki pencereler ile batı kısmındaki pencereler hava sirkülasyonu ile serinlemek amacıyla karşılıklı olarak açılır. Bunun gecenin ilk saatlerine pek etkisi olmasa da ilerleyen saatlerde evin nemi ve sıcaklığı gitgide azalır ve uyuyanları rahatlatır. Ancak sokağa bakan batı tarafındaki pencerelerden gelen sokaktan geçen araçların gürültüleri ve insanların konuşma sesleri, gece arttıkça sessizlikte arttığından daha rahatsız edici olur. Açık olan doğu pencereleri de iç kısma baktığından yine sigara içmek için balkona çıkan insanların kendi aralarındaki fısıltılı sesleri bile evinde uyuyanlarca duyulur hale gelir. Bazen de uzak yerlerden gelen misafirleriyle uzun süre görüşemediklerinden özlem gidermek ve içerdeki çocukların uykusunu bozmamak için sohbetlerine balkonlarında devam ederler. Ancak ne sokaktan geçenler ne de balkonlarında muhabbet edenler yan dairelerde uyumaya çalışanları dikkate alırlar. Bu seslere dayanamayanlarca kibarca ikaz edildiklerinde sessizce odalarına çekilip sohbeti sonlandırabilirler.
Bahsedilen bölgede tüm bu seslerin dışında biteviye, her gece süren bir başka ses ve koku daha vardır ki, iç boşluğa bakan apartmanlarda yaşayanlar için bu sesler ve kokular çevreye yayıldığı halde sanki yok hükmündedir. İç boşluğun kuzeydoğu köşesinde apartmanın zemininde gece gündüz şehir halkını doyurmak için ekmek üreten fırının imalathanesinde ekmek yapmak için hamuru bankoya çarparak açan ve sonra baston tipi ekmek yapan fırın işçilerinin diğer ismiyle hamurkârların çalışma sesleri ile fırının bacasından çıkan rüzgarın etkisiyle yayılan is kokusudur.
Kokunun sebebi günün içinde herhangi bir zamanda ters eden rüzgarla birlikte iç boşluğa inen baca dumanıdır. İlk kez hissedenler bir yerlerde yangın mı var endişesiyle tedirgin olsalar da zamanla kanıksanır.
Gece yarısından sonra şehirdeki sessizliğe dinginliğe eklenmiş olan bu seslerdeki ritim ve intizam, hayatı fırın çevresinde geçenler için alışılageldik bir ritüel halinde beyinlerinin bir köşesinde sürekli devam eder.
Şehir ve insanlar var oldukça gece imalat için, gündüz satış için faaliyette bulunmak zorunda olan fırın ve çalışanlarının çıkardığı sesler, fırın çevresinde yaşayanlarca kanıksansa da, misafir olarak gelenler ve yeni taşınanlar için bu sesler ilk gece uykularını olumsuz etkilemektedir.
Hamurkârın elleriyle bankoya vura vura genişlettiği ve sonra kıvırarak uzun (baston tipi) ekmek biçimi vererek tahta pasalardaki bezlerin arasına özenle sardığı hamurlar kabarıncaya kadar bekledikten sonra uzun küreklerle sıralı olarak fırına atılır ve piştikten sonra kürekçi tarafından fırından çıkarılarak satılmak üzere istiflenir.
Doğal olarak sesin ve kokunun insan ruhuna yaptığı olumlu çağrışımlar dışında istenmese de, birlikte yaşamanın getirdiği sorumlulukla fedakarca yapılan faaliyetler sonrasında ortaya bu tür koku ve sesler de çıkmaktadır. İdeal olanı güzel kokularla ve seslerle dolu güzel bir hayat sürmek.
Hakkıyla çalışan ve hakkını aldığına inanan insanlar için çalışmak, aklını kemiren vesveselerden arınmaya vesile olabilir mi? sorusuna cevap olarak; aynı işle uğraşan önündeki işini bir an önce bitirmek için canla başla çalışmak durumunda olan insanların, telaşı/meşgalesi/amacı olmayan insanlara göre daha şanslı olduğuna kanaat getirdi. Çünkü alın teri ve emek kutsaldır.11.06.2024
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder