Sıcak zamanlar, yaşadığı şehrin, bulunduğu ülkenin en sıcak zamanları olması yangın riskini, tehlikesini arttırıyordu. Televizyonlar günlerdir süren orman yangınlarından bahsediyordu. Akdeniz bölgesinde ve Batı Anadolu Bölgesinin güney kısımlarında da yangın haberleri artmaya başlamıştı. Bazı ilçeler köyler yerleşim yerleri etkilenmiş hatta sadece bitki örtüsü değil nice hayvan ve bina da yanıp kül olmuştu. Uzakta olanlar üzülüyor ama içinde olanlar dehşeti yaşıyordu..
Çözümle ilgili makamların elindeki imkanlar ya sınırlıydı. Ya da imkanları verimli kullanamıyorlardı. Her yıl bu dönemler ülke ormanları için riskli zamanlardır. Önlemlerin, sorun ihtimal dahilindeyken alınıp, facia haline gelmeden uygulamaya konması gerekirken - ateş düştükten sonra yuvalara- teselli amaçlı birkaç üzüntülü gezinti ve birkaç söz ile durum atlatılmaya çalışılıyor gibiydi.
Ve bir büyük yetkilimiz; "çok şükür turistlerin bulunduğu bölgeye bir şey olmadı." mealinde bir şeyler söyledi/geveledi. "Yazık" diye düşündü. "Yazık. Bu ülkenin insanları birilerinin gözünde müstemleke ahalisi olarak görülüyor. Bazen konuşmamak konuşmaktan daha etkili bir eylemdir." diye düşünmesini sürdürdü.
Yeni yangın haberleri duyarım korkusuyla internet sayfasında haberleri izlemekten çekinir olmuştu.
Hayatımızın tüm alanlarında, olumsuzluklara karşı öncelikle tedbirler alarak yaşayacağımız güzel günlerin özlemiyle, bu günlerin son acı günler olması temennisiyle klavyeyi bugünlük bıraktı.
