Sona Doğru.

Sona doğru. Hangi iş ya da işlem olursa olsun sürecin sonuna doğru bir tatlı telaş başlar. Biteceği ve yeni bir sürece başlanacağı için. Yeni bir süreç demek belirsizliklerle dolu bir nice zaman işleri sonuçlandırıncaya kadar uğraşmak demek.

Sona yaklaştıkça önce başlangıç düşünülür, gelişen aşamalar sıkıntılar ortaya çıkanlar kritik edilir. Eğer yıpratıcı yorucu bir iş ise sonuna yaklaşılan, telaş daha da artar. Bir an evvel bitsin de dinlenelim. Bir an evvel bitsin de  mükafatına erelim. Diye düşünülür. Sabrın en çok sınandığı nokta burasıdır.  O nedenle bir işin sonuna yaklaşınca dervişlerin sükunetini takınıp Hz. Eyyüp (A.S.) ın sabrını istemek lazımdır.

Bu hayatın ilk yıllarında çocukluk gençlik dönemlerinde insanoğlunda bulunmayan hususiyetlerdendir. Hayatın çemberinden geçe geçe pişe pişe sabrı, beklemeyi öğrenir insan. Ateşi ilk defa görüp de elini uzatan bebeğin bir daha ateşe elini uzatmaması gibi, sabır da insan olgunlaştıkça gelişir  diyebiliriz.

Bazen de başlanan işin bir an önce bitmemesinden dolayı vazgeçenler olur. Beklemekten ilerisi bir türlü görülmeyen ancak çalışılıp iş geliştikçe oluşacağı varsayılan bir belirsizliğin peşinde gayret etmek bazılarını zorlar ve bırakıverirler. Tezcanlı, sabırsız olarak adlandırılır bu şahıslar. Ve bazen bu tıynette olanların bir baltaya sap olması zor olur. Çünkü baltaya sapı takmak işlemi de belli emek, sabır ve gayret ister.