Dönüş

Günler sonra işyerine gelmek nasip oldu. Koronavirüs sebebiyle nice zamandır uğramadığı işyerine iş yeri sorumlusunun çağırması üzerine geldi. İşe, işyeri arkadaşlarına ve bölüm sorumlusuna karşı önceki zamanlara göre daha tahammüllü olduğunu hissetti. Ayrıca bölüm sorumlusunun da daha nazik ve daha sükunet içerisinde bulunduğunu farketti. Sanki bir şeyler daha yerine oturmuş gibi geldi," İnşallah bu böyle devam eder gider. Huzur ve sükunet içinde bir çalışma hayatı sürdürürüz." diye düşündü.

Bugün nedendir bilinmez ortalıkta sükunet rüzgarları esiyor gibi geldi. Acaba fırtına öncesi sessizlik mi? "Çevreden algıladığı bu sükunette  bir süreden beri işten uzakta olmanın, evde bulunmanın tesiri mi var? " sorusu aklından geçti. Önceki zamanlarda başından geçen gerginlikler ister istemez tedirgin ediyor temkinli ve tedbirli olmasına sebep mi oluyordu?
Bürodaki personel sayısının az olması, zamana karşı yetişecek işlerin ve kararların yazışmaların olmamasının yanında  birimle ilişkisi, irtibatı olan dairelerin, müdürlüklerin önceliklerinin koronavirüs tedbirleri ağırlıklı olmasının etkisi de bulunabilir.

Her neyse,  sabah 09 dan itibaren birim sorumlusunca kendisine verilen görev üzerinde gerekli dikkati ve özeni göstererek bir sonuca ulaştı.  Sonraki zamanlarda yeniden ekran başına oturmak temennisiyle klavyeyi bıraktı...